برنج کشت دوم ویژه

من مسعود نوریان و اینجا ووشه

وقتی مدرسه بودیم همیشه بچهای کلاس به چند دسته تقسیم می شدند، یه سری از بچه ها شاگردهای ممتاز بودند، یه سری ها متوسط بودند و یه سری ها از بچه ها هم ضعیف بودند.

در ابتدای شروع سال معلم هیچ شناختی نسبت به بچه ها نداشت و همه بچه های برای معلم یکسان بودند، رفته رفته که درسها شروع میشد شناخت معلم هم از بچه ها بیشتر و بیشتر می شد.

بعد از مدتی در ذهن معلم بچه های کلاس تفکیک می شدند و هر دانش آموز جایگاهی برای معلم کلاس داشت و معلم، دیگر همه بچه ها را به یک چشم نگاه نمیکرد، بدین معنی که وقتی سوال یا درخواستی از یک دانش آموز ضعیف کلاس مطرح می شد آن سوال و درخواست یک جایگاه متفاوت تری داشت به نسبت اینکه آن سوال و یا درخواست از طرف یک شاگرد ممتاز کلاس مطرح می شد.

اگر به این موضوع فکر کنید می توانید چنین الگویی را از درون مدرسه خودتان به یاد بیاورید.

معلم در مواجهه با یک شاگرد ضعیف کلاس، برخوردی را متناسب با همان سطح از دانش آموز داشت یعنی اگر سوالی بود، هر چقدر هم اگر سوال خوبی بوده باشد، ولی معلم یه جواب سطحی و گذری به آن سوال داشت و یا شاید اصلا توجه خاصی به آن سوال نمیکرد، چون در ذهن معلم، سوال یک دانش آموز ضعیف ارزش خاصی ندارد.

چرا در ذهن معلم سوال یک دانش آموز ضعیف ارزش و جایگاه خاصی ندارد؟

زمانی که معلم کلاس در حال درس دادن بود، شاگرد ضعیف توجه ای به معلم نداشت.

زمانی که معلم کلاس یک سری تکالیف را داد، شاگرد ضعیف توجه ای نکرد و انجام نداد.

زمانی که معلم کلاس امتحان گرفت، شاگرد ضعیف نمره ضعیفی دریافت کرد.

پس دلیل جدی نگرفتن معلم، این نبوده که به عمد این شاگرد ضعیف را تحویل نگرفته، بلکه دلیل خوده آن دانش آموز بوده که با عملکرد خود چنین بازخوردی را از معلم دریافت کرده است.

چون همه چیز در این جهان نتیجه اعمال و رفتار خودمان است.

ولی در عوض بیایم و نوع برخورد این معلم را با یک دانش آموز ممتاز و ویژه ببینیم.

وقتی یک شاگرد ممتاز از معلم یک سوالی را میپرسد، آن معلم سرتاپا گوش می شود تا سوال و یا درخواست دانش آموز ویژه و ممتاز را بشنود.

وقتی یک شاگرد ممتاز از معلم یک سوالی را میپرسد، معلم با دقت به او پاسخ می دهد و یا اگر نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد، از وقت کلاس هم شده میزند و برای دانش آموز ممتاز زمان میگذارد.

چرا همین معلم برای دانش آموز ممتاز چنین رفتاری دارد؟

به یک دلیل واضح و آن هم اینکه نوع عملکرد شاگرد ممتاز کاملا متفاوت با یک شاگرد ضعیف بوده و در نتیجه نتیجه ها هم متفاوت است.

این موضوع به همین جا ختم نمی شود:

اگر یک برنامه ای باشد، برای معلم اولویت و انتخابش آن شاگرد ممتاز است.

اگر قرار است تشویقی انجام شود، برای معلم اولویت و انتخابش آن شاگرد ممتاز است.

اگر قرار است مسئولیتی داده شود، برای معلم اولویت و انتخابش آن شاگرد ممتاز است.

دنیایی که من در ذهن خودم فرض کردم دقیقا مثال همین معلم و شاگرد است.

همه ی ما انسانها مثال آن دانش آموز کلاس هستیم و معلم کلاس هم این جهان ماست.

شاید آن شاگرد ضعیف کلاس هم دلش میخواهد همان برخوردی با او شود که با شاگرد ممتاز کلاس می شود ولی، عملکرد ماست که نشانگر نحوه برخورد جهان با ما می شود نه آن چیزی که ما دوست داریم.

اگر برخورد بهتر و شرایط بهتری را میخواهیم، ما نیاز داریم که بهتر شویم،نه اینکه انتظار داشته باشیم با همان عملکرد جهان با ما برخورد متفاوتی داشته باشد. چون قانون جهان تغییرناپذیر است.

شاید در اینجا این سوال پیش بیاید که برای جهان چه تفاوتی دارد که شرایط و برخورد خوب را با یک دانش آموز ضعیف داشته باشد؟

این جهان هم در پی هدفی دیگری است به نام گسترش و به دنبال افرادی است که بتوانند این جهان مادی را گسترش بدهند.

با فکر کردن بیشتر به این قضیه می توانیم بهتر درک کنیم که چرا این جهان و یا آن معلم زمانش را صرف یک دانش اموز ضعیف نمی کند.

وقتی هدف این جهان گسترش دادن خودش است پس یک دانش آموز ضعیف، در مقابل یک دانش آموز قوی، کمکی نمی تواند به هدفی که این جهان دارد کند، پس جهان هم زمانش را صرف یک دانش آموز ضعیف نمی کند.

در عوض تمام تمرکز خودش را بر روی دانش آموزان ویژه و ممتاز می گذارد و در نتیجه جواب بزرگتر و بهتری دریافت می کند.

پس تفاوت برخورد جهان با ما طبق ضعیف و یا قوی بودن ما مشخص می شود.

در این قسمت میخواهم یکی از ممتازترین دانش آموزان در بخش برنجهای ایرانی را معرفی کنم که با عملکرد خوبش در رتبه بهترین برنجهای ایرانی قرار گرفته است.

برنج ایرانی کشت دوم چرا ممتاز و ویژه است؟

برای رشد برنج شرایطهای متفاوتی وجود دارد، که هر برنج با توجه به عملکردش در یک دسته بندی قرار میگیرد.

برنجهایی که به صورت معمول کاشت و برداشت می شوند، در بازار به عنوان برنج کشت اول شناخته می شوند که اکثر برنجهای ایرانی در این دسته بندی قرار میگیرند، ولی برنج کشت دوم از این قضیه جداست و به دنبال ارتقاء خودش بود.

به همین منظور عملکرد متفاوتی از خودش بروز داد.

داستان از این قرار است که عموما برنج های کشت اول همه چیز بر وفق مرادشان است، به این معنی که:

-در دمای خوب و مطلوب خودشان رشد می کنند.

-زمین ها از خیلی زمان قبل برایشان آماده شده است

– آب کافی در اختیارشان است.

ولی برنجی که میخواهد با عنوان کشت دوم شناخته شود باید شرایط خاصی را تحمل کند.

-این امکان وجود دارد که آب کافی به آن نرسد.

-باید فشار باد پاییزی را تحمل کند.

-باید در زمان کوتاهتری به نسبت برنج کشت اول به ثمر نشیند.

و خیلی از فاکتورهای دیگر، که البته همه این موضوعات به سود برنج کشت دوم می شود و ارزشمندتر می شود.

از این جهت که آن بذری که توانست به ثمر بنشیند و در کوران این اتفاقات سربلند و پیروز بیرون آمد،عنوان برنج کشت دوم را به خود میگیرد و خودش را جزو شاگردهای ممتاز معرفی می کند.

پس در نتیجه برنج کشت دوم:

– عطر بهتری میگیرد

– طعم بهتری دارد

– قد بلندتری بعد از پخت به خود میگیرد

– می تواند افراد بیشتری را  به ازای هر پیمانه به دور خودش جمع کند

برنج کشت دوم انتخاب کرد که برنج ممتاز باشد و بهای این انتخاب را هم تا انتها پرداخت کرد. مانند یک دانش آموز که انتخاب کرد ممتاز باشد، و در پی این انتخاب این جهان هم فرصتهای بهتری را برایش فراهم کرده است.

پس انتخاب برنج کشت دوم ویژه فلسفه دارد و کسی به دنبال این برنج است که در خود و وجودش ویژه و ممتاز بودن را پرورش می دهد.